Emet - Portal biblijny

"Słuchajże Izraelu: JHWH, Bóg nasz, JHWH jeden jest. Będziesz tedy miłował JHWH, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej,

i ze wszystkiej siły twojej; " 5 Moj 6.4-5

"Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie." Ew. Jana 14.6

KIM JEST BÓG JHWH?

Bóg JHWH jest Stwórcą nieba i ziemi oraz wszystkiego, co się na nich znajduje. Stworzył także człowieka na swój obraz i podobieństwo. Jest Bogiem Wszechmogącym. Stwórca ma swoje unikalne imię — JHWH (powszechnie przyjęta wymowa to „Jahwe" lub „Jehowa").

Bóg objawił się przez Pismo Święte — jego hebrajską i grecką część — a także przez Syna swego, Jezusa Chrystusa. Wszystko, co stworzył Bóg, było dobre. Jednak przez nieposłuszeństwo pierwszego człowieka na świat weszła śmierć.

Bóg w swojej dobroci i miłości do ludzi dał swoje prawo, objawił swoje sądy, które mają uczyć ludzi chodzenia ścieżkami sprawiedliwości, aby zło nie rozprzestrzeniało się dalej po ziemi.

Największym jednak darem, jaki otrzymała ludzkość, jest Syn Boży — człowiek Jezus Chrystus, który swoim czystym życiem i przelaną krwią wykupił nas ze śmierci wiecznej i wiecznego oddalenia od Boga, które jest skutkiem naszych grzechów.

Iz 42,5; J 5,24–29; J 8,51

CO OZNACZA, ŻE BÓG JEDEN JEST?

W Księdze Powtórzonego Prawa Bóg mówi do Izraela:

„Słuchaj, Izraelu, JHWH, Bóg nasz, JHWH jeden jest."

To bardzo jednoznaczne i klarowne stwierdzenie, że Bóg Stwórca jest jedną osobą — nie dwiema, nie trzema — ale jedną. JHWH jeden jest i nie ma innego Boga oprócz Niego.

Pwt 6,4

CO OZNACZA, ŻE BÓG JEST DUCHEM ŚWIĘTYM?

Bóg JHWH, Stwórca nieba i ziemi, nazywany jest w niektórych miejscach w Biblii Duchem Świętym. To określenie ma znaczenie — odróżnia Boga Wszechmogącego od pogańskich bóstw.

Bóstwa pogańskie były przedstawiane jako istoty materialne: posągi, rzeźby, figurki — często w kształcie ludzi lub zwierząt. Bóg JHWH nigdy nie upodabniał się do swojego stworzenia. Nie objawia się człowiekowi w jakiejkolwiek postaci i zabronił ludziom tworzenia swojego wizerunku.

Bóg nie jest istotą materialną, ale duchową, a materia nie jest w stanie oddać Jego wielkości, mocy i chwały. Często bogowie pogańscy wykazywali cechy ludzkie: żądzę, zdradę, waśnie, zawiść, niesprawiedliwość.

Bóg Stwórca natomiast jest doskonały, czysty, święty i sprawiedliwy. Określenie „Duch Święty" odróżnia naszego Boga JHWH od bóstw stworzonych przez człowieka, które — choć wymyślone — odbijają cechy ludzkiej, cielesnej i nieczystej natury.

Rdz 1,2; Pwt 4,12–19; Pwt 6,7; Pwt 32,3–4; J 4,24

CZY TRÓJCA JEST POJĘCIEM BIBLIJNYM?

W całym Piśmie Świętym nie występuje pojęcie takie jak „Trójca" — zostało ono wymyślone na potrzeby doktryny.

Biblia wyraźnie mówi, że Bóg jest jeden i nie ma innego Boga oprócz Niego. Jeden też jest pośrednik między Bogiem a ludźmi — nasz Pan, człowiek Jezus Chrystus.

Pwt 6,7; 1 Tm 2,5

CZY JEZUS Z NAZARETU JEST BOGIEM?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba najpierw zrozumieć pojęcie „bóg".

W języku hebrajskim, w którym spisana została część Biblii (tzw. Stary Testament), słowo elohim (bóg) oznacza „mocny". Bóg Stwórca — Bóg Wszechmogący — jest jeden. Jednak samo słowo „bóg" nie odnosi się wyłącznie do Stwórcy.

Bogami (elohim) byli nazywani także aniołowie, a także sędziowie i kapłani w Izraelu. Bóg nazwał Mojżesza „bogiem" dla faraona i „bogiem" dla Aarona. Bóg Wszechmogący powiedział też do Izraela: „bogami jesteście".

Odpowiadając zatem na pytanie: czy Jezus jest Bogiem?

Owszem, jest bogiem — na takiej samej zasadzie, jak Mojżesz.

Nie jest jednak Bogiem Stwórcą. Nie jest JHWH.

Wj 4,16; Wj 7,1; Wj 22,28; Ps 82,6

„Sędziom (elohim) nie będziesz złorzeczył, a przełożonego ludu twego nie będziesz przeklinał" — Wj 22,28

CZY BIBLIA NAKAZUJE CHRZCIĆ NIEMOWLĘTA?

Chrzest niemowląt to tradycja, która nie wywodzi się od pierwszych chrześcijan. Obrządek ten jest wręcz przeciwny temu, czego uczy nas Bóg. Przede wszystkim Biblia nigdzie nie wspomina o chrzcie dzieci, a tym bardziej o tym, jakoby chrzest miał zmazywać tak zwany "grzech pierworodny".

Bóg nie zaplanował dla człowieka, że narodzi się z grzechem. Boże prawo od samego początku jest takie, jak czytamy w Księdze Rodzaju, kiedy Bóg powiedział do Adama: „Dnia, którego zgrzeszysz, umrzesz." (Rdz 2,17). I mówi dokładnie to samo do każdego człowieka przychodzącego na świat. To człowiek sam wybiera grzech, czym czyni siebie winnym śmierci.

To, że małe dzieci umierają, nie jest spowodowane ich grzechem, bo rodzą się niewinne. Jest to spowodowane tym, że dziedziczymy po Adamie śmiertelne ciała.

Chrzest, którym chrzcił Jan, był świadomym czynem i dotyczył tylko osób dorosłych. Jednak i ten chrzest nie zmazywał żadnego grzechu, ale był chrztem pokutnym, mającym na celu uznanie i wyznanie swojej winy i grzechu, a jednocześnie wskazującym na potrzebę oczyszczenia.

Prawdziwe oczyszczenie staje się możliwe przez krew Jezusa Chrystusa. W imię Jezusa zostali też ochrzczeni uczniowie.

Mt 3,11; Dz 2,38; Dz 8,12; Dz 10,47–48; Rz 6,3–4

CZY NALEŻY ODDAWAĆ DZIESIĘCINĘ?

Funkcją dziesięciny było umożliwienie odprawiania służby świątynnej. Dziesięcina została nadana przez Boga Lewitom. Z powodu ich wierności Bogu przy grzechu Izraela z cielcem na pustyni, Lewici zachowali czystość – i za to w nagrodę Bóg wybrał ich pokolenie do służby przy świątyni. Gdy posiedli Kanaan, nie dostali dziedzictwa w ziemi, bo Bóg był ich dziedzictwem. Dał im natomiast miasta lewickie. W zamian za ich służbę, Izrael miał oddawać im dziesięcinę.

W nowym przymierzu wszyscy wierzący mają być kapłanami. Nie ma już podziału na lewitów i ludzi świeckich, nie ma już świątyni kamiennej ani potrzeby składania ofiar. Każdy chrześcijanin ma służyć Bogu i Jemu oddać swoje życie. Bóg ma być dziedzictwem dla każdej osoby z Kościoła. Dlatego dziesięcina nie jest już aktualna.

CZY W DALSZYM CIĄGU NALEŻY SKŁADAĆ OFIARY I PRZESTRZEGAĆ ŻYDOWSKICH ŚWIĄT ZGODNIE Z ZAKONEM MOJŻESZA?

To, co było w Zakonie Mojżeszowym, zapowiadało rzeczy Chrystusowe. Zakon był cieniem rzeczy przyszłych. Skoro teraz mamy już tę rzeczywistość, którą jest Chrystus – nie ma już miejsca na służbę cieniowi. Zakon miał konkretne zadanie: doprowadzić lud do Chrystusa!

Bóg sam przygotowywał Izraela do zmian i stopniowo wygaszał Zakon Mojżeszowy. Wraz z powrotem ludu z niewoli babilońskiej nie wróciła już skrzynia przymierza, a z nią tablice kamienne. Świadectwo zawartego przymierza i nadania Zakonu zostało przez Boga usunięte!

Prorocy zapowiadali, że po powrocie z Babilonu lud nie będzie już mówił: „Jak wywiódł nas Bóg z ziemi egipskiej", ale raczej: „Jak wywiódł nas z ziemi babilońskiej" (por. Jr 16,14–15), a także: „Nie będą więcej mówić: Skrzynia przymierza Pańskiego – ani wstąpi na serce, ani wspomną na nią, ani jej nawiedzą, ani jej więcej nie uczynią" (por. Jr 3,16).

Sam Zakon Mojżeszowy trwał do momentu zawarcia i zapieczętowania krwią Jezusa Mesjasza nowego przymierza. Nie znaczy to, że Boże prawo przeminęło – absolutnie nie! Boże prawo jest wieczne, dane człowiekowi, by przez nie uczył się chodzić w sprawiedliwości. Bóg dał swoje prawo ludzkości od samego początku – i jest ono aktualne do dziś. Ponadto Bóg zapowiada, że w nowym przymierzu prawo da do wnętrza człowieka i na sercu mięsistym zapisze je – nie na tablicach kamiennych.

CO OZNACZA, ŻE JEZUS JEST „SYNEM CZŁOWIECZYM"?

Jezus Chrystus nazywa siebie Synem Człowieczym, by pokazać, że jest człowiekiem – dokładnie takim, jakim my jesteśmy, oprócz grzechu. Owszem, został poczęty z nasienia Bożego i miał Ducha Bożego w sobie od narodzenia – i dzięki temu nie upadł w niczym. Ale wciąż był człowiekiem. Narodził się z człowieka – Marii. Był poddany takim samym trudom i znojom życia ziemskiego jak my. Był śmiertelny – co objawiło się na krzyżu. Miał wolną wolę i jego wolą było poddać się temu, co na niego przychodzi – i oddać swoje życie za braci swoich.

CZY POJĘCIE SPOWIEDZI JEST POJĘCIEM BIBLIJNYM?

Spowiedź jako wyznanie grzechów drugiemu człowiekowi, przez którego spowiadający uzyskuje rozgrzeszenie, nie jest pojęciem biblijnym.

Owszem, mamy wyznawać grzechy swoje i prosić o wybaczenie, ale samego Boga — Stwórcę. Nikomu innemu Bóg nie dał mocy odpuszczania grzechów, jedynie Synowi swojemu, Jezusowi Chrystusowi.

Odpuszczenia grzechu dostąpimy, jeśli również zadośćuczynimy człowiekowi, przeciwko któremu zgrzeszyliśmy. Jego również należy prosić o wybaczenie.

Istota cykliczności spowiedzi, która nie zakłada zaprzestania grzeszenia przez człowieka, nie jest według ducha Bożego. Celem życia chrześcijańskiego jest życie w czystości i doskonałości, a nie w grzechach.

Również w przypadku grzechu popełnionego przeciwko człowiekowi nie mamy czekać do "kolejnej spowiedzi", ale mamy naprawiać krzywdę, jak tylko zrozumiemy i uznamy swój grzech.

1 J 1,9; Mt 5,23–24; Mk 2,7; Łk 5,21; Jk 5,16

CZY ISTNIEJE PIEKŁO?

Piekło jako miejsce wiecznego cierpienia dla niesprawiedliwych, gdzie ludzie mieliby być męczeni w ogniu przez Szatana i demony — nie istnieje.

Nic Bóg nie wspomina o takiej karze dla człowieka. Bóg, stwarzając człowieka, powiedział do Adama: „Dnia, którego zgrzeszysz, umrzesz" (Rdz 2,17). W innym miejscu Bóg mówi: „Stawiam przed tobą życie i śmierć, wybierz życie, abyś żył" (Pwt 30,19).

Nie ma tu mowy o piekle. Karą za grzech jest śmierć, a nie wieczne cierpienie. Karą dla ludzi niesprawiedliwych będzie śmierć na wieki. Natomiast nagrodą dla sprawiedliwych jest życie wieczne w społeczności z Bogiem.

W części hebrajskiej Biblii, owszem, jest mowa o Szeolu (Sheol), ale Szeol to nic innego jak grób — miejsce spoczynku umarłych.

Rdz 2,17; Pwt 30,19; Rz 6,23; Ps 6,6; Koh 9,10

CZY MOŻNA POKONAĆ GRZECH W CHRZEŚCIJAŃSKIM ŻYCIU?

Grzech pierwszego człowieka, Adama, oddzielił go od Boga, a co więcej – przyniósł na świat śmierć. I tak po Adamie wszyscy zgrzeszyli i wszyscy umierają. Chrystus przyszedł na świat, by odwrócić ten stan, by pokonać śmierć i grzech. Dzięki Jezusowi mamy nadzieję na zmartwychwstanie, a także nadzieję na pokonanie grzechu w naszym życiu!

Jako chrześcijanie budujemy się w ciało Chrystusa – czy zatem mamy pozostać grzesznikami? Absolutnie nie! Chrystus nie był grzesznikiem, tak i my, którzy naśladujemy Jego stóp, również musimy być wolni od grzechu. Teraz, dzięki ofierze Jezusa, jest to możliwe. To jest ta dobra nowina, którą przyniósł nasz Zbawiciel – że możemy uwolnić się od grzechu, który oddziela nas od Boga! Tym samym mamy nadzieję, że jak Jezusa wzbudził Bóg ze śmierci, tak i nas wzbudzi do życia wiecznego.

CZY MOŻNA JUŻ TERAZ, TU NA ZIEMI, BYĆ ŚWIĘTYM?

Bóg JHWH od początku nawołuje człowieka do świętości. Powołuje naród Izraela, który ma być królestwem kapłanów, ludem świętym. W istocie, Boży lud okazuje się nieposłuszny Bogu, krnąbrny, daleki od świętości. Ale Boże obietnice nie upadają – ma On w planie wyprowadzenie swojego ludu z niewoli grzechu do prawdziwej świętości. Dzieje się to przez krew Syna Jego, wylaną na krzyżu.

Jezus pokonuje grzech w ciele, a tym, którzy wierzą w Niego, daje moc stania się synami Bożymi – świętymi, czystymi, bez grzechu. Boża obietnica stworzenia ludu świętego, królestwa kapłanów, stała się rzeczywistością w momencie śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Teraz jest czas dla każdego człowieka, by stać się częścią Bożego królestwa, jeśli tylko uwierzy w dzieło Jezusa i zechce oddać swoje życie Bogu. Bóg obiecuje, że odejmie serce kamienne i da serce mięsiste. Obiecuje też pomóc nam w osiągnięciu świętości i narodzeniu się na nowo z Ducha Bożego – jako synowie Boży.

CZY CHRZEŚCIJANIN POWINIEN BYĆ OCHRZCZONY?

W Dziejach Apostolskich mamy wiele przykładów, że nowo nawróceni — zarówno Żydzi, jak i poganie — są chrzczeni w imię Jezusa Chrystusa.

Paweł w swoim liście przyrównuje chrzest do zanurzenia się w śmierci. Sam Jezus, wypowiadając się na temat chrztu Janowego, powiedział, że „godzi się wypełnić wszelką sprawiedliwość." (Mt 3,15)

Jeśli tak mówił o chrzcie Jana — ileż bardziej należy wypełnić wszelką sprawiedliwość i ochrzcić się w imię Jezusa Chrystusa.

Mt 3,15–16; Dz 2,38; Dz 8,36–38; Dz 10,47–48; Rz 6,3–4

A Skałą, którą im towarzyszyła był Chrystus - "A nie chcę, abyście nie mieli wiedzieć bracia! iż ojcowie nasi wszyscy pod obłokiem byli, i wszyscy przez morze przeszli; I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni są w obłoku i w morzu; I wszyscy tenże pokarm duchowny jedli; I wszyscy tenże napój duchowny pili; albowiem pili, z opoki duchownej, która za nimi szła; a tą opoką był Chrystus (1Kor 10:1-4)."

Cały artykuł lub przejdź do wersji audio

Mądrość Boża Przypowieści Salomona rozdz. 8 to nie OSOBOWO EGZYSTUJĄCY MESJASZ - "Jest to mądrość spersonifikowana na OBRAZOWY, ALEGORYCZNY sposób, pokazana ku temu, aby nikt ! z ludzi, nigdy ! nie mógł powiedzieć, że to było nie możliwe, żeby ZROZUMIEĆ, żeby POZNAĆ, żeby CZYNIĆ... Żeby zrozumieć to, co Bóg posyła nam ludziom, co przykazuje nam, co nakazuje nam, żebyśmy poznali i wyuczyli się Jego dróg."

Cały artykuł lub przejdź do wersji audio

Tylko Bóg JHWH stworzył niebo i ziemię - "Kwestią którą chciałbym podjąć w kontekście preegzystencji Mesjasza, w kontekście postawionego założenia o preegzystencji jest sprawa, która wynika z przyjętego założenia czy wprost twierdzenia o preegzystującym Mesjaszu przed narodzeniem z Marii i pytanie, które z tego wynika czyli KTO JEST STWÓRCĄ WSZECHŚWIATA, TEGO ŚWIATA, NIEBA I ZIEMI?"

Cały artykuł lub przejdź do wersji audio

A skałą, która im towarzyszyla był CHRYSTUS

Prowadzący Izraela Anioł na pustyni to NIE JEZUS

Mądrość Boża Przypowieści Salomona rozdz. 8 to nie OSOBOWOEGZYSTUJĄCY MESJASZ